ZAGADKA NR 5: Czy wiesz, czym były starożytne pieczęcie cylindryczne?

Starożytne pieczęcie cylindryczne były artefaktami wykonanymi z różnych materiałów, takich jak kamień, glina, jaspis, kwarc, hematyt, czy metal, i miały formę walcowatych bębnów z wygrawerowanymi wzorami. Używane były na Bliskim Wschodzie i na obszarach sąsiednich od IV tysiąclecia p.n.e. do około I tysiąclecia n.e. Wynalezienie pieczęci cylindrycznych jest przypisywanie starożytnym Sumerom. Wykonywali je techniką szlifowania i rytowania. Służyły, jako narzędzia administracyjne, religijne oraz jako ozdoba osobista lub amulet. Ich wzory często przedstawiały sceny mitologiczne, religijne, z życia codziennego czy też inskrypcje w formie klinowej. Pokryty rytym wzorem cylinder, który przesuwano po tabliczce z wilgotnej gliny, uzyskując w ten sposób odbicie w postaci powtarzającego się wzoru. Każda postać, gest czy element dekoracyjny może być „odczytany” i odniesiony do właściciela pieczęci, ujawniając jego lub jej pozycję społeczną a czasem nawet imię. Rysunki i napisy na tych kamieniach mają detale mierzone w milimetrach i cechują się niebywałą szczegółowością. Przetrwały one do naszych czasów w ogromnej ilości i pozwalają lepiej zrozumieć rozwój sztuki starożytnej Bliskiego Wschodu.

Chińskie pieczątki, zwane także pieczęciami sygnetowymi, były popularne w historii Chin. Te pieczątki były zazwyczaj wykonane z jadeitu, kamienia, brązu lub innych szlachetnych materiałów. Miały one zwykle wygrawerowane znaki lub symbole, które reprezentowały nazwisko, tytuły lub herb właściciela. Pieczątki te używane były, jako narzędzie administracyjne, osobiste lub artystyczne, a ich użycie sięga starożytności chińskiej. Miały one też znaczenie kulturowe i symboliczne, często przekazywane z pokolenia na pokolenie, jako dziedzictwo rodziny.